Oprócz dobrego wpływu na ciało pozwala też na uprzątnięcie myśli w głowie. Jeśli samej trudno Ci się zmotywować, poproś partnera lub przyjaciółkę o regularne spacery. Dzięki temu będziesz mogła popracować nad prawidłowym oddechem do dnia porodu. Opcja dla osób cierpiących na przewlekły stres lub bojących się porodu
Odpowiedz w tym temacie Dodaj nowy temat Rekomendowane odpowiedzi Zgłoś odpowiedź hejka dziewczyny? stresujecie/ albo stresowałyście się w ciąży? albo raczej martwiłyście i dużo myślałyście o dziecku, czy wszystko jest dobrze? bo tak się zastanawiam, czy tylko ja tak mam... w sumie stres to raczej nie jest, chociaż może do tego się zalicza, no nie wiem... w każdym bądź razie dużo myślałam i martwiłam się a szczególnie w 1 i 2 trymestrze czy wszystko dobrze z dzieckiem? (może dlatego, że miałam sporo komplikacji...) nie wiem jaki ma to wpływ na dziecko... pozdrawiam:) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Witam :) To chyba przypadłość każdej ciężarnej że przezywa wszystko i martwi sie na w pierwszej ciąży non stop myslałam czy aby mały rosnie zdrowy,w internecie natrafiałam co raz na jakieś choroby i wszystko analizowałam,przypadkowo na you tube natrafiłam kiedyś na film o zmarłym dzieciaczku,noworodku,i ryczałam jak mi zakazał takich rzeczy oglądać,bo sie bardzo wrażliwa stałam. A jak nie czułam ruchów to było najgorsze,dzieciatko spało sobie w najlepsze a ja zamartwiałam sie czemu sie nie rusza,czy wszystko w porządku. I czesto czytałam na jakim teraz malec jest etapie,co sie mu własnie rozwija,co umie zrobić,i tak całą ciążę. Za dużo czasu miałam i tak świrowałam. Teraz jak w domu małe dziecko to inaczej do drugiej ciąży mi badania dobre wychodziły i żeby dzieciaczek zdrowy sie nie mam juz tyle czasu na takie fanaberie jak w pierwszej ciąży. Także sie nie martw,to normalne u nas...Pozdrawiam. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź ja pracowałam w ciąży i nie miałam za dużo czasu na stres, ale na samym początku, w 7 tygodniu brałam antybiotyk i powiem szczerze, ze to był dla mnie duży stres, bałam się, ze przez ten lek poronię, poza tym nic nie mogłam jeść, wymiotowałam i miałam opryszczę na ustach, więc prawie miesiąc przeleżałam w łóżku, bardzo się bałam, że stracę dziecko Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź a i jeszcze stresowało mnie przygotowywanie wszystkiego dla dziecka, pamiętam, że czegś mi brakowało i nie mogłam spać w nocy, bo nie miałam kocyków czy pieluszek flanelowych...heheh teraz się z tego smieję, ale wtedy był to dla mnie mega problem Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź nie martw się tym, ja przez hormony an początku przejmowałam się wszystkim dosłownie każda bzdurą, a potem co najsmieszniejsz przejmowałąm się tym, że sie przejmowałam czyli błędne koło. Teraz jest już lepiej u mnie, nadal jestem histeryczką bo taka moja uroda ;) Jedyne co to teraz potrafię sobie rózne bzdury wytłumaczyc logicznie. Dobra rada nie czytaj w necie co może zaszkodić itp, jak amsz wątpliwości to zapytaj lekarza. A takw ogóle to ja jestemw ogóle bardzo nerwowa z natury ,a jak na razie ejst u mnie wszystko ok Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź ja tez przez okres ciąży byłam strasznie nerwowa to krzyczałam na wszystkich na męża moją mame i starsze dzieciaki wybaczyli bo jak wiadomo kobiecie w ciąży wybaczać trzeba a tak przynajmniej mogłam rozładowac stres a nie trzymac go w sobie a mała urodziła sie zdrowa i bardzo spokojna Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź la lunaja tez przez okres ciąży byłam strasznie nerwowa to krzyczałam na wszystkich na męża moją mame i starsze dzieciaki wybaczyli bo jak wiadomo kobiecie w ciąży wybaczać trzeba a tak przynajmniej mogłam rozładowac stres a nie trzymac go w sobie a mała urodziła sie zdrowa i bardzo spokojna o no to super:) najważniejsze dziecko, ja właśnie nie tyle, że norowa jestem ile się przejmuje i to zupełnie nie potrzebie... pozdrawiam:) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź gwiazdka86nie martw się tym, ja przez hormony an początku przejmowałam się wszystkim dosłownie każda bzdurą, a potem co najsmieszniejsz przejmowałąm się tym, że sie przejmowałam czyli błędne koło. Teraz jest już lepiej u mnie, nadal jestem histeryczką bo taka moja uroda ;) Jedyne co to teraz potrafię sobie rózne bzdury wytłumaczyc logicznie. Dobra rada nie czytaj w necie co może zaszkodić itp, jak amsz wątpliwości to zapytaj lekarza. A takw ogóle to ja jestemw ogóle bardzo nerwowa z natury ,a jak na razie ejst u mnie wszystko oka w którym tygodniu jesteś? ja 32, tylko że u mnie od początku ciąży było dużo komplikacji i chyba przez to zaczęłam "fisiować" ale co były powody uzasadnione do przejmowania to były ale jeszcze później sama sobie dokładałam a teraz myślę, że zupełnie niepotrzebnie i że w ogóle po co się martwiłam, bo w sumie to nic nie dawało i tak jak mówisz błędne koło... a też chyba należe do osób nadmiernie przejmujących się... też już do tego doszłam że czytanie w necie jest bez sensu i powiedziałabym ,że szkodzi na nerwy... ale teraz jestem taka mądra a ile predzej niepotrzebnie się nakręcałam....:( pozdrawiam:) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź martyna30 mi 5 lekarzy nie dawało szans na to ,że kiedykolwiek będę mamą w 2009 zaszłam w ciążę i w 12 tyg poroniłam potem długa walka o to żebym znów mogła zajść udało mi się w 2011 w swoje 30 urodziny dowiedziałam się ,że jestem w ciąży,to była radość i mega stres oby się nie powtórzyło nic kolejny 14 tyg odkleił mi się cały worek owodniowy od ściany macicy dostałam silnego krwotoku nikt z lekarzy nie dawał szans mojemu dzieciu ile ja przepłakałam nocy i dni w wzięłam się w garść i w 39tc przyszła na świat zdrowa piękna ciążę miałam obsesję czy wszystko jest ok jak mała się nie ruszała dłuższy czas dostawałam ataków paniki i tak do samego jak się maleństwo urodzi będziesz się martwić o jego tak kobiety już mamy zawsze znajdujemy sobie jakiś powód do zmartwień. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź no wiem, w sumie mam już trzeci trymestr i już jestem spokojniejsza tylko żałuję, że prędzej się tyle zamartwiałam, a teraz myślę, że to było bez sensu bo przecież to w niczym nie pomaga tylko człowiek się nakręca... ale pewnie tak jak mówisz, my kobiety tak mamy a do tego jak ciąża upragniona a są komplikacje to już w ogóle... pozdrawiam:) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Ja jestem w 4 ciąży ( 3 poronienia)... I teraz w 20 tygodniu ciąż jestem.. Ale martwię się cały czas.. czy wszystko ok, czy mała będzie zdrowa... itd., Ale stres mam cały czas .. Pracuje i to jest mój najwiekszy problem, niby w domu nie wysiedze.. bo w piątki soboty i niedziele w domu jestem, to mnie cholera bierze bo ileż można chodzić i sprzątać... Ale w pracy cały czas mnie wszystko denerwuje.. :( Zadusiłabym kżdego kto się do mnie odezwie - hihi.. mam nadzieje że to przypadłość ciąż.. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź no nie ma się co dziwić, 3 poronienia to naprawdę dużo przeszłaś:((( przykro mi no ja od początku ciąży mam komplikacje, jak już jest dobrze i jestem spokojniejsza to zaś coś, więc generalnie cały czas się martwię i jestem taka jakby spięta teraz w 3 trymestrze się uspokoiło więc i ja jestem spokojniejsza ale tak mi szkoda, ciąża wyczekana i te komplikacje zabrały mi całą radość ciąży... teraz jest dobrze więc się cieszę ale większość ciąży pełna obaw.... i nie wiem jak moje dzieciątko to znosiło... Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Ja stresowałam się wszystkim, miałam mnóstwo, bałam się wszystkiego, wyobrażałam sobie najgorsze, do tego od lat zmagam się z nerwicą, kiedyś nawet przeszłam depresję. Ale urodziłam zdrową, piękną córkę i wszystko jest w porządku. Nie ma się czym martwić :) Trzeba spróbować jakoś ogarnąć emocje. Powodzenia :) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Andy Zgłoś odpowiedź Jak sobie radzić ze stresem w ciąży? W tym tygodniu mam obronę na uczelni i jestem cała w nerwach. Na niczym nie mogę się skupić. Jestem cała zblokowana. Myślę tylko o tym, że popełniłam błąd w pracy ale za późno zauważyłam go. Strasznie się boję. Mam wrażenie, że chyba urodzę przy tej komisji. Pije melisę ale za chwilę to się chyba w niej wykąpię. Ratunku... Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Akemi Zgłoś odpowiedź Chyba największy stres i strach jest po też pierwszą ciążę poroniłam i jak zaszłam w ciążę kolejny raz bardzo się bałam i mówił że przesadzam ale wiadomo,co przeszłyśmy to zupełnie inaczej to wszystko przeżywają i nosimy maleństwa w naszym ciele i jesteśmy o wiele bardziej wrażliwe na wszelkie sygnały z naszego organizmu. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość przysszłamama Zgłoś odpowiedź Stres w niczym nie pomoże, rozumiem bo też chucham i dmucham na brzuszek, ale staram się zachować zdrowy rozsądek. Wszystko co możesz robisz, by było dobrze, i to jest najważniejsze:) Dbajmy o siebie, moje maleństwo też wyczekane udało się dzięki Cyclotest MyWay w końcu, po wielu różnych drogach szukania :) Będzie dobrze przyszłe mamusie, damy rade. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Statystyki użytkowników 28589 Użytkowników 2074 Najwięcej online Najnowszy użytkownik steele Rejestracja 4 godziny temu Kto jest online? 0 użytkowników, 0 anonimowych, 175 gości (Zobacz pełną listę) Brak zarejestrowanych użytkowników online Najnowsze Najpopularniejsze Najczęściej czytane
Przyjmowanie ibuprofenu w trzecim trymestrze ciąży, a szczególnie w ostatnich dwóch miesiącach przed rozwiązaniem, może wywołać u dziecka m.in. nadciśnienie płucne, przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego Botalla i zaburzenia czynności nerek, które mogą przejść w niewydolność z małowodziem.
Wiadome jest, że długotrwały, silny stres ma negatywny wpływ na rozwój płodu. Między innymi może powodować poronienia i przedwczesne porody, niską masę urodzeniową dziecka, opóźnienie w rozwoju psychomotorycznym czy rozdrażnienie i nerwowość dziecka. Hormony stresu przechodzą bowiem z organizmu matki do organizmu dziecka. Tylko co zrobić, gdy kobieta jest narażona na silne oddziaływanie czynnika stresującego? Najgorzej drażnią mnie rady innych ludzi w stylu ,,Nie denerwuj się, to szkodzi dziecku. Chcesz, żeby twoje dziecko było chore? Przestań się denerwować''. Mózg człowieka jest skonstruowany w ten sposób, że w wielu sytuacjach niestety nie współpracuje z właścicielem, a uczucia i myśli są niezależne od naszej woli. I nie mówię tutaj o sytuacjach codziennych, przyziemnych, kiedy wkurzamy się na różne błahostki, często zwalamy winę na buzujące hormony w ciąży. Prawdą jest, że nawet pomimo ciągłego rozdrażnienia w ciąży możemy poradzić sobie z tymi uczuciami, jeżeli są spowodowane sytuacjami przyziemnymi. Gorzej, gdy w życiu wydarzy się sytuacja traumatyczna, taka jak na przykład śmierć czy choroba bliskiej osoby lub gdy ciąża jest zagrożona. Bardzo ciężko poradzić sobie z nieustannie dręczącym smutkiem, strachem czy żalem. Mój najukochanszy czworonożny przyjaciel dostał wyrok - szybko postępujący rak płasko nabłonkowy nosa. Problemy w oddychaniu, rozwój guza lusterka nosa i brak możliwości skutecznej terapii farmakologicznej - chemia nie działa na ten rodzaj nowotworu, leczeniem jest amputacja nosa wraz z częścią pyszczka, co dla psa jest pozbawieniem go jego podstawowego zmysłu - węchu. Ciągłe zamartwianie się i zastanawianie się ,, co zrobić'', co będzie dla niego najlepsze? Podczas jednej z rozmów usłyszałam ,,to przecież tylko pies'' - nawet nie napiszę tu o odczuciach, jakie wywołuje we mnie takie puste, głupie gadanie gdyż nie chcę używać słów niecenzuralnych ... Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że dla wielu ludzi ich pies jest członkiem rodziny, przez wiele lat żyje z nami pod jednym dachem i kochamy go bardzo mocno, często bardziej niż ludzi. Takie sytuacje powodują ciągłe wytwarzanie dużej ilości hormonów stresu w organizmie, trzeba więc zastanowić się, jak poradzić sobie z trudnymi sytuacjami w życiu, aby nie zaszkodzić maluszkowi 1) Przede wszystkim POZYTYWNE MYŚLENIE ! Nie można się załamywać, trzeba znaleźć jakieś światełko w tunelu. Ludzki umysł nie jest wykorzystywany w 100%, a potęga podświadomości może zdziałać cuda. Ile słyszało się o przypadkach cudownych ozdrowień? Dodatkowo, efekt placebo mówi sam za siebie. CZŁOWIEK MA WPŁYW NA TO, CO DZIEJE SIĘ W JEGO ŻYCIU!! Polecam książki, które bardzo pomogły mi zrozumieć funkcjonowanie ludzkiego umysłu i mój wpływ na to, co dzieje się w moim życiu : ,, Wymień umysł na lepszy model'', dr Joe Dispenza. ,, Potęga podświadomości'' , Joseph Murphy Należy pamiętać, że pomimo wszystko z każdej sytuacji zawsze jest wyjście. 2) STOSOWANIE TECHNIK RELAKSACYJNYCH I MEDYTACYJNYCH: w sytuacjach stresowych, w stanie napięcia nerwowego, uczucia rozdrażnienia ważne jest wyciszenie się i próba zrelaksowania. Pomagają w tym nagrania, np. relaksacja z lektorem czy słuchanie muzyki wyciszającej, odgłosów natury 3) SKUPIENIE UWAGI NA WŁASNYCH UCZUCIACH : w wielu sytuacjach w życiu należy na chwilę zatrzymać się i zastanowić się nad tym, co czujemy. Często dopiero po analizie własnych uczuć zdajemy sobie sprawę z przyczyn ich wystepowania i potrafimy sie ich wyzbyć. Należy racjonalnie zastanowić się, czy moje odczucia są racjonalne i czy naprawdę niewielkie problemy w pracy są warte mojego złego samopoczucia. Moja mama powtarza, iż należy WARTOŚCIOWAĆ SYTUACJE i umieścić je w swoistej skali - np. porównujemy daną sytuację do sytuacji najgorszej, jaka mogłaby nam się przytrafić w życiu. Wtedy często zdajemy sobie sprawę, że tak naprawde nasz problem to błachostka! 4) ROBIENIE TEGO, CO SPRAWIA NAM PRZYJEMNOŚĆ : spróbujmy skupić się na czymś pozytywnym, np. przeczytajmy dobrą książkę czy obejrzyjmy dobry film 5) AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA : pomaga wyzbyć się negatywnych emocji, dlatego jeżeli tylko nie istnieją przeciwwskazania, należy regularnie ćwiczyć! 6) PICIE NAPARÓW Z DOZWOLONYCH W CIĄŻY ZIÓŁEK, np. melisy 7) ROZMOWA Z BLISKIMI OSOBAMI może również zdziałać cuda. Świadomość wsparcia u osób przez nas kochanych jest naprawdę bardzo istotna. Ja jestem prawdziwą szczęściarą- mam wspaniałych, kochających rodziców, wspierającego mnie ukochanego partnera i kilku prawdziwych przyjaciół od lat, na których zawszę mogę liczyć. Ta świadomość pomogła mi przetrwać w wielu ciężkich dla mnie momentach. Mój najukochanszy Aniołek na świecie. Wierzę, że dzięki nowym lekom, zdrowej diecie i naszej miłości wyzdrowiejesz <3 <3
. 420 79 13 48 375 240 3 416
stres w ciąży przez partnera
